Onze school neemt deel aan het Erasmus+project BUGS (‘Building Up Green Skills’). De partners in dit project komen uit Spanje, Italië, Portugal, Hongarije en Tsjechië. In de verschillende landen staat telkens een bepaald thema centraal. Zo trok een groep leerlingen en leerkrachten in maart naar Madeira om ideeën uit te wisselen rond het thema biodiversiteit.

Twee leerlingen vertellen over deze boeiende ervaring:

Mijn naam is Lore. Ik verbleef samen met Sanne bij Inês. Ons gastgezin was heel vriendelijk en ze zorgden er meteen voor dat we ons thuis voelden. Overdag deden we mee aan de activiteiten van de school, zo hebben we nieuwe mensen leren kennen en konden we zien hoe een school er daar uitziet. Het is zeker een stuk kleiner dan bij ons.

Na de activiteiten kwam onze hostmama Sónia ons ophalen. Ze bracht ons naar schitterende bezienswaardigheden. Zo hebben we doorheen de week de hoogtepunten van dit prachtige eiland te zien gekregen, zoals de natuurlijke zwembaden, de bergen in het centrum van het eiland, enkele spectaculaire watervallen en nog veel meer. Als tussenstop tijdens de tripjes nam ze ons mee naar een restaurant of bar. Daar konden we de traditionele gerechten van Madeira proeven. De ‘bolo do caco’ en de ‘poncha da madeira’ vielen erg in de smaak. Het hoogtepunt was wel zeker de boat trip. Naast de boot zagen we dolfijnen en daarna zijn we ook zelf in het water gesprongen.  Op de laatste avond was er een farewell party, we zij met de groep gaan eten in ‘O Lagar’ wat bekend staat voor zijn espetadas. Als afsluiter zijn we het nachtleven gaan verkennen in Funchal.

Ik vond het een waanzinnig leuke en leerrijke week. Het is een avontuur dat ik nooit zal vergeten!

- Lore De Groot (6WEWI) -

---

Het is midden maart; de tijd van het jaar waarin kinderen van het middelbaar uitkijken naar de paasvakantie. Ik was daar de afgelopen jaren geen uitzondering op, maar dit jaar veranderde dat. Ik was één van de vier leerlingen die de kans kregen niet enkel onze school, maar zowat ons land te vertegenwoordigen. Ik moet eerlijk bekennen dat daar wel wat stress mee gepaard ging; met mensen die je niet kent een taal spreken die niet de jouwe is. Dit gevoel ebde echter snel weg toen het vliegtuig de grond raakte in Funchal, de hoofdstad van Madeira. Het was al avond, de zon al verdwenen uit de hemel, maar dat maakte de landing misschien nog wat magischer, en toen moest het avontuur nog beginnen.

Het eiland, toen gewoon een heleboel zwevende lichtjes van lantaarnpalen en huiskamer, liet de volgende ochtend pas haar echte schoonheid zien. Maandagochtend, mogelijks wel een van de meest verschrikkelijke momenten in een gewone week, werd iets spannend, iets waar ik naar uitkeek. Dat bleek ook allemaal terecht te zijn. Diezelfde stad waarin we de avond ervoor landden, toen een bal van lichtjes, was nu een plaats beschenen door één enorm licht; de zon, want goh wat was het warm.

Onze eerste dag daar was gevuld met bloemen- en plantenpraat, wandelen, nog wat meer bloemenpraat en uiteraard alles bezichtigen wat onze ogen konden spotten. Alles tussen kerkjes en havens, kabelbanen en tradities waren niet langer geheim voor ons.

Deze vermoeiende dag werd gevolgd door een immens leerrijke. We leerden via presentaties van de andere deelnemers over de (afnemende) biodiversiteit in hun respectievelijke omgeving, en brachten zelf bij tot hun kennis over onze streken. We spendeerden de dag in hun school, en ik maakte, onbewust, een lijstje van de verschillen en gelijkenissen met onze school. We deden opdrachten en een rondleiding in het gebouw en door de lokalen die hun vertrouwd waren zoals de opgezette krokodil in de K-bouw ons vertrouwd is.

We bezochten gedurende de week ook plaatsen die we helaas in België niet vinden kunnen. Kliffen nog hoger dan mijn verwachtingen en uitzichten verder dan mijn voeten me ooit zullen kunnen dragen. Het was alsof ik me in een schilderij bevond, gemaakt met de felste kleuren. Bloemen bevonden zich aan elke boom rondom me, en overal waar ik ging kon ik vogels horen zingen.

Na een tijdje waren vogels misschien toch niet meer de mooiste dieren die we daar zagen; een tochtje met een boot zorgde ervoor dat we dolfijnen zagen. Madeira heeft strikte regels in verband met het spotten van de slimme dieren, maar gelukkig weerhielden die er ons niet van vinnen te spotten overal op zee. Nooit eerder had ik de mogelijkheid om dolfijnen te zien, en nu ik dat privilege gehad heb, denk ik niet dat ik er ooit over ga kunnen ophouden.

Het is onmogelijk een week als de onze samen te vatten in een tekstje. Er zijn geen woorden in het Nederlands, of in welke taal dan ook, die ooit zullen kunnen weerspiegelen wat voor een week ik daar gehad heb, en ik denk dat ik voor iedere deelnemer van BUGS, of het nu in Madeira was of in een ander land, kan spreken. Het was een eer de kans te krijgen om mee te gaan, te leren wat ik heb geleerd, en de mensen te ontmoeten die ik daar heb ontmoet.

- Diede Van Nyen (5LT) -