Erasmus+ in Sardinië
De legende over de schepping van Sardinië vertelt ons dat god een handvol rotsblokken over had, nadat hij de wereld had gecreëerd. Deze gooide hij in de Middellandse Zee en één daarvan was Sardinië.
Maar, oh, wat biedt dit land zoveel méér. Naast ongerepte natuur, heerlijke verlaten stranden en een ongelooflijke gastvrijheid voel je hier de passie én het dolce far niente bij de keuvelende ouderen die met een espresso de pleintjes opfleuren. Het toerisme is hier stilgevallen. De rust is teruggekeerd. Het is november…
Maar de Hongaren, Spanjaarden, Tsjechen, Belgen, Portugezen en Italianen van BUGS reizen onder Europese vlag lustig door het gevarieerde landschap en brengen leven in het verlaten eiland.
Na een warm welkom op de school in Arzachena en een ongelooflijk uitgebreide lunch (in een hotelschool 😉) startten we ons programma. De presentatie van onze leerlingen over ‘ecological agrocultural farming’ was van hoog niveau. We maakten kennis met de diverse problematieken in de verschillende deelnemende landen.
’s Avonds vertrokken de leerlingen naar hun gastgezin en werkten de collega’s verder aan het programma.
De volgende dag nodigde Sardinië ons uit voor een bezoek aan de stad Orgosolo. Dit bergdorp was werkelijk waar een heus geschiedenisboek! Op tientallen muren en in alle hoekjes en steegjes bewonderden we muurschilderingen met een kritische ondertoon die belangrijke momenten uit de wereldgeschiedenis verbeeldden. Kippenvel!
Als kers op de taart volgde een boeiend gesprek met 100-jarigen, hoog in de bergen. De studenten stelden hun vragen in het Italiaans!! En wat bleek… het geheim van de blauwe zone (geografische plek waar de meeste 100-jarigen wonen) was ‘moderacion’: alles met mate dus. Onze studenten luisterden geboeid. We kregen als toemaatje nog prachtige traditionele Sardijnse gezangen te horen die ondertussen tot het Werelderfgoed behoren.
Na drie dagen zie je hier en daar bij de leerlingen vriendschappen ontstaan over de grenzen heen, voel je hoe leraren van elkaar verschillen maar in se met elkaar verbonden zijn. Dat is wat een Europees project als BUGS voor mij betekent: een stukje van Europa zien, kennismaken met de lokale gewoontes en producten, samen werken aan 1 doel (green skills) en vooral met elkaar verbinden en de angst voor het vreemde loslaten.
Sardinië… zoveel méér dan een hoop stenen in de zee…
Verslag van Mieke Paulussen
