Geboortedatum: 5 november 1988
Afstudeerrichting: Muziek (2006)
Woonplaats: Seoul, Zuid-Korea
Opleidingen: 
- Lemmensinstituut: Master Muziek (koordirectie) en Master Educatie
- Thomas More: Bachelor Engels en Geschiedenis
- AVILA (UK): National Professional Qualification Senior Leadership
- Teach First (UK): Career Leadership

Nadat Marianne Caers (MU, 2006) meerdere masters in België behaalde, trok zij naar Engeland om zeven jaar later in Zuid-Korea te belanden. Geen doorsnee loopbaan. Hoe voelt het om meer dan 8000 kilometer van huis voor een klas, voor een groep en op een podium te staan? Welkom in de wereld van Marianne! 

Dag Marianne, leuk dat je ons even mee wil nemen op jouw pad, nadat je in 2006 aan onze school afstudeerde. We duiken eerst even in het verleden: hoe kijk jij terug naar de tijd dat je Muziek volgde in onze school? 

Mijn tijd in het Heilig Graf was een periode van zowel zware als waardevolle ervaringen. Ik heb helaas moeilijke momenten doorgemaakt, zoals het verlies van een vriendin en persoonlijke tragedies. Gelukkig was er altijd muziek. De vele concerten gaven me niet alleen de kans om mijn passie voor het podium te ontdekken, maar voedden ook mijn verlangen om verder te groeien als artiest. Een bijzonder moment was de uitwisselingsreis naar Wit-Rusland, die mijn horizon verbreedde en me nieuwe inzichten gaf. De vier jaren Muziek waren een periode van verlies, maar ook van groei en zelfontdekking. Het waren jaren die een diepgaande invloed op mijn leven hebben gehad.

Geen vanzelfsprekende jaren dus, maar mooi dat je kracht kon halen uit muziek. Je cijfers toonden ook je kunde aan: je behaalde topscores in piano. Na je studie Muziek startte je aan het Lemmensinstitituut. Ging je keuze daar ook naar piano? 

Ik koos aan het Lemmensinstituut inderdaad voor de specialisatie piano. Na twee jaar studeren, merkte ik echter dat deze richting niet helemaal bij mij paste. De momenten waarop ik het meest genoot van het pianospelen, waren altijd in groepsverband, tijdens kamermuzieksessies of bij het begeleiden van zangers en solisten. Ik besefte dat ik het meest voldoening haal uit het werken met individuen en groepen, om hen te coachen en te begeleiden naar een einddoel. Daarom besloot ik over te stappen naar koordirectie en dat voelde als een openbaring. Het was zo'n verhelderend moment om iets te ontdekken waar ik van nature goed in was en dat ik verder kon ontwikkelen. Soms is het nodig om even stil te staan en je keuzes te heroverwegen, want dat leidt vaak tot nieuwe inzichten. Uiteindelijk voltooide ik mijn studies aan het Lemmensinstituut met een Master in koordirectie en een Master in Educatie.

Dat is knap. En met die masters kon je jouw twee passies combineren. 

Klopt. Er zijn eigenlijk drie zaken die als een rode draad door mijn leven lopen: muziek, lesgeven en lezen of nieuwe dingen leren. Het zijn drie onderdelen die telkens terugkomen. Lesgeven (in mijn kamer voor de teddyberen of voor mijn zus - die dat niet altijd op prijs stelde), voor een groep staan, voor een klas staan of op een podium staan; het voelt allemaal als thuiskomen. 

Verklaart je honger naar kennis waarom je na je twee masters nog niet stopte met studeren?

Inderdaad. Na die opleidingen ging ik nog Engels en Geschiedenis bijstuderen aan de universiteit. In het secundair onderwijs is er helaas niet veel vraag naar muziekleerkrachten en de muziekscholen boden me geen volledig uurrooster. Om meer les te kunnen geven en omdat talen en geschiedenis altijd al grote interessegebieden voor me waren, besloot ik ook in deze vakken diploma’s te behalen. 

Welke plek kreeg muziek na je studies nog in je leven? 

Wanneer je muziek studeert, weet je dat werkzekerheid niet vanzelfsprekend is. Je hebt de keuze om het onderwijs in te gaan of als freelance muzikant te werken. Ik heb beide wegen verkend en bewandeld. In mijn beginjaren als muzikant heb ik veel verschillende richtingen onderzocht en mijn eigen weg gevonden in de muziekwereld. Mijn passie voor muziek kon ik kwijt in de vele koren die ik dirigeerde, de workshops die ik gaf en de concerten die ik zong. Helaas was de werkzekerheid niet altijd gegarandeerd. Toch is muziek nooit uit mijn leven verdwenen. De creativiteit en vaardigheden die ik als muzikant heb ontwikkeld, blijken elke dag van grote waarde, ook al worden die misschien niet direct toegepast in muziek.

Nadat je een periode lesgaf in de regio Turnhout besloot je naar Engeland te verhuizen. Stelde je grote verschillen vast tussen onderwijs in België en Engeland?

Lesgeven in Engeland en België verschilt op meerdere manieren, vooral qua onderwijssysteem en cultuur. In Engeland ligt er veel druk op de leerkracht om leerlingen te laten slagen voor hun GCSE’s en A-levels, met een sterke focus op gestandaardiseerde toetsen en individuele prestaties. De schoolcultuur is vaak formeler, met een grotere nadruk op discipline en buitenschoolse activiteiten. In België is er meer variëteit in lesmethoden, afhankelijk van de regio en het type school en wordt het onderwijs in drie verschillende talen aangeboden, afhankelijk van de regio. Daarnaast is de werkdruk voor leerkrachten in beide landen hoog, maar de prestatiedruk is hoger in Engeland.

Je bleef uiteindelijk zeven jaar in Engeland. Wat waren voor jou de meest bijzondere ervaringen daar?
  
Een van de meest waardevolle ervaringen was de kans om door te groeien als leerkracht. Ik werd hoofd van verschillende departementen en heb me uiteindelijk opgewerkt tot assistent-directeur. Mijn verhuizing naar Engeland was in eerste instantie gericht op werkzekerheid, maar het bood me ook de gelegenheid om het onderwijs van een heel nieuwe kant te leren kennen. Het was bijzonder interessant om na België een verschillend onderwijssysteem en pedagogische aanpak te kunnen ervaren en het beste van beide te combineren voor mijn leerlingen en departementen. Deze ervaring stelde me in staat om het onderwijssysteem vanuit een vogelperspectief te bekijken, wat mijn ogen opende voor de bredere dynamiek van onderwijs.

Je richtte je blik nog verder. Na zeven jaar Engeland verhuisde je naar Zuid-Korea. Wat leidde je naar dat land?
  
Mijn verhuizing naar Zuid-Korea was ongepland, maar het was het resultaat van een groeiende nieuwsgierigheid naar onderwijs in Oost-Aziatische landen. Na zeven jaar in Engeland voelde ik dat het tijd was voor een nieuwe uitdaging. Mijn interesse in Zuid-Korea was eerder al aangewakkerd, vooral omdat het wereldwijd bekendstaat als een land waar de bevolking hoog opgeleid is. Ik was een paar maanden eerder begonnen met het leren van de Koreaanse taal, wat mijn fascinatie verder versterkte. Toen mijn school in Engeland in september 2023 ingrijpende veranderingen doorvoerde op structureel niveau, waar ik niet mee akkoord ging, besefte ik dat het tijd was om te vertrekken. Net als zeven jaar daarvoor pakte ik mijn hele leven in twee valiezen en vertrok. Leven en werken hier is voor mij een nieuwe uitdaging. Ik kwam hier zonder specifieke verwachtingen, enkel met de intentie om een nieuwe ervaring op te doen en mezelf verder te ontwikkelen. En ook hier, 8.761 km van huis, sta ik voor een klas, voor een groep en op een podium. 

En zo is de cirkel rond … Heb je misschien nog een advies voor de leerlingen die vandaag op de schoolbanken zitten? 

Als ik terugdenk aan mijn tijd in het middelbaar onderwijs, had ik nooit gedacht dat ik de antwoorden voor dit interview zou schrijven vanuit een cafeetje in Seoul. “Wees niet te hard voor jezelf en geef jezelf de ruimte om te ontdekken”, dat is mijn advies voor de leerlingen vandaag. Het is oké om niet altijd te weten wat je wil of waar je heen wil. Je bent in een fase van groei en zelfontdekking, dus laat je niet afleiden door de druk om alles meteen te begrijpen of te bereiken. Focus op wat je graag doet, wat je interesseert en wees nieuwsgierig naar nieuwe dingen. Soms zal de weg niet meteen duidelijk zijn, maar vertrouw erop dat elke ervaring je iets leert. Het belangrijkste is om in jezelf te blijven geloven en te blijven zoeken naar wat jou echt drijft. Een foute keuze maken, bestaat niet.

Dat is een mooi advies, Marianne. Nog veel succes met alles wat je doet en hopelijk tot ziens!